سطح هموگلوبین A1C شاخصی از تشکیل پلاک آترواسکلروتیک کرونری است

5 مه 2020- در حال حاضر پزشکان قادر به تشخیص زودهنگام پلاک های آترواسکلروتیک کرونر هستند، اما عوامل خطر خاص ایجاد کننده ی این پلاک ها، را هنوز به درستی شناسایی نکرده اند.

آترواسکلروز، عامل اصلی در پیشرفت بیماری های قلبی عروقی است. اگر تشخیص آترواسکلروز در مراحل اولیه صورت گیرد، می توان از داروهایی برای کند شدن پیشرفت بیماری استفاده کرد و از عوارض بعدی آن جلوگیری نمود. دیابت قندی خطر بروز حوادث قلبی عروقی را افزایش می دهد و با عوارض ماکروواسکولار همراه است. دستورالعمل های انجمن قلب آمریکا و کالج کاردیولوژی آمریکا، استاتین درمانی را برای هر فرد مبتلا به دیابت، بهمراه درمان و نطارت مداوم بر هر دو بیماری توصیه می کنند. در این مطالعه به امید یافتن ارتباط بین آترواسکلروز ساب کلینیکال و عوامل خطر در افراد مورد مطالعه، دانشمندان الگوها و شدت پلاکهای آترواسکلروتیک را در بیماران بدون دیابت، تجزیه و تحلیل کردند.

در این مطالعه ی مقطعی و مشاهده ای، از افرادی که در طی یک ارزیابی معمول بهداشتی در بیمارستان عمومی جانبازان تایپه، بین دسامبر 2013 و مه 2017، تحت آنژیوگرافی توموگرافی کامپیوتری کرونری (CCTA) قرار گرفته بودند، ثبت نام شد. فقط بیماران 30 تا 79 ساله بدون هیچ سابقه ی CAD ،HbA1c  کمتر از 6.5 درصد، و گلوکز ناشتا کمتر از 126 میلی گرم در دسی لیتر برای این مطالعه انتخاب شدند. اگر فشار خون فردی بیش از 140 بر 80 میلی متر جیوه بود یا داروهای فشار خون مصرف می کرد، بعنوان فرد دارای فشار خون بالا در نظر گرفته می شد. از نمره ی سگمنت پلاک آترواسکلروتیک (نمره SIS) ، که نشان دهنده میزان درگیری پلاک است، برای تقسیم و گروه بندی افراد در دامنه ی نمره 1 تا 16 استفاده شد. برای مقایسه ی داده های گروه ها از آزمون دقیق مربع کای یا فیشر استفاده شد. عوامل مستقل مربوط به درگیری پلاک کرونر با استفاده از آنالیز رگرسیون لجستیک چند متغیره اندازه گیری شد. اگر تنگی عروق بیش از 50٪ بود، پلاک به عنوان یک پلاک قابل توجه در نظر گرفته می شد. مقدار p دو طرفه و P <0.05 از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.

نتایج نشان داد که نمرات بالاتر SIS ، با عوامل خطر بیشتری از جمله BMI و HbA1c بالاتر، سن بالاتر و سابقه مصرف سیگار و استاتین همراه بود. همچنین، نمرات بالاتر SIS با علائم عوارض جانبی اضافی مانند فشار خون بالا و هیپرکلسترولمی همراه بود. ضایعات پلاک در تقریبا نیمی از شرکت کنندگان یافت شد که شامل 33.2 درصد با پلاک های کلسیفیه ، 16.4 درصد نرم و 26.5 درصد پلاک های مختلط بود. 32.7 درصد از بیمارانی که در گروه پلاک آترواسکلروتیک متعدد قرار داشتند، استاتین مصرف می کردند و سطوح LDL-C آنها، با نمرات بالاتر SIS ارتباطی نداشت.

مشخص شد که برخی خصوصیات پایه بیشتر از سایر خصوصیات در این مطالعه با خطر آترواسکلروز ارتباط دارند. مردان نسبت به زنان دارای عوامل خطر بالاتری بودند و شدت آترواسکلروز کرونر در آنها بالاتر بود. در افراد غیردیابتی فقط سن، جنس مذكر، BMI و سطح HbA1c می توانند به عنوان پیش بینی كننده ی درگیری آترواسكلروز بیشتر در عروق كرونر استفاده شوند. برای تنگی های عروقی بالای 50 درصد با پلاکهایی  کلسیفیه ی، فقط سن، وضعیت سیگار کشیدن سابق و HbA1C، به عنوان پیش بینی کننده ی توسعه ی پلاک، باید مورد استفاده قرار گیرند. برای پلاکهای از نوع کلسیفیه جزئی (مختلط) ، فقط سن، جنس مذکر، سطح HbA1C و وضعیت فعلی سیگار کشیدن می توانند به عنوان پیش بینی کننده استفاده شوند. پلاك های بدون كلسیفیکاسیون (پلاک نرم) دارای هیچ عامل پیش بینی کننده ی قابل توجهی نبودند.

نتایج این مطالعه، این تئوری را تقویت می کند که HbA1c با پیشرفت آترواسکلروز عروق کرونر در افراد بدون دیابت مرتبط است. پلاک های مخلوط با سطح بالاتری از HbA1c همراه بودند. در بیشتر افراد، سطح چربی مطلوب بود، اما پلاک ها هنگامی که سطح A1c اندکی بالا رفته بود، ظاهر شده بودند، که نشان دهنده اهمیت کنترل HbA1c در سطح پایین تر است. بنابراین، سطح HbA1c می تواند برای شناسایی افراد در معرض خطر، حتی در جمعیت کم خطر "غیر دیابتی" مورد استفاده قرار گیرد. این مطالعه از نظر جمعیت متنوع نبود و همه شرکت کنندگان از یک مرکز  پزشکی در آن شرکت داشتند، بنابراین نمی توان این نتایج را به صورت جهانی پذیرفت. مطالعات آتی باید با گروه متنوعی از افراد، جمعیت کافی و تعادل بین شرکت کنندگان زن و مرد بمنظور شناسایی عوامل خطر بیشتر و پارامترهای نظارتی انجام شود.

خلاصه ی نتایج:

از سطوح HbA1c بالاتر از 5.7 درصد، می توان برای شناسایی افراد در معرض خطر برای تشکیل زودهنگام پلاک های آترواسکلروتیک مخلوط استفاده نمود.

سن، استعمال دخانیات، BMI و HbA1c ، همگی از عوامل خطر پلاکهای آترواسکلروتیک هستند.

سطح تری گلیسیرید و HDL نمی تواند برای شناسایی افراد در معرض خطر پلاک های آترواسکلروتیک مورد استفاده قرار گیرد.

منبع:

J Atheroscler Thromb. 2019 Dec 27. doi: 10.5551/jat.51425. 

http://www.diabetesincontrol.com/a1c-levels-are-indicators-of-coronary-atherosclerotic-plaques-formation/